سردم است.مثل بچه ها گریه می کنم. دلم می خواهد هر جایی جز این جا باشم. از خودم می پرسم با چه حالی برگردم خانه. رو به آسمان میکنم حتی یک ستاره هم در آسمان نیست. گریهام بیشتر و بیشتر میشود. امیدم از همه جا ناامید شده. کاش کسی جایی منتظرم باشد... این آرزوی زیادی است؟
