«سانتیاگو رامون کاخال»، بافت‌شناس بزرگ اسپانیایی و از بنیان‌گذاران علوم اعصاب، در اول مه سال 1852 در شهرک دورافتادة «پتیا» در شمال شرقی اسپانیا به دنیا آمد. از جمله اقدامات موثر او احراز مدیریت موزة آناتومی دانشکدة پزشکی، چاپ مقالات علمی، احراز کرسی آناتومی دانشگاه والنسیا، احراز کرسی بافت‌شناسی پایه و پاتولوژیک در دانشگاه بارسلون، شرکت در کنگرة انجمن آناتومی آلمان، چاپ کتاب «خاطرات زندگی من»، تاسیس انستیتوی تحقیقات بیولوژیک و... بود، از این رو نامزد دریافت جایزه‌های متعددی شد. سرانجام درسال 1934 دیده از جهان فروبست. در این مجلد از مجموعة «بزرگان روانشناسی و تعلیم و تربیت» رامون کاخال به منزلة پیشگام عصب‌پژوهی نوین معرفی و زندگی و اقدامات او بررسی شده است. در کتاب نخست کودکی و شرایط خانوادگی و سپس دورة جوانی و علایق او تشریح و آنگاه نظریة علمی کاخال در خصوص دستگاه عصبی و چگونگی دست‌یابی به جایزة نوبل به رغم کارشکنی‌های بسیار، بازگو شده است.